De ondersteuningsgesprekken

Mensen met schulden proberen doorgaans hun problemen zelf op te lossen. Slechts een klein deel van alle mensen die kampen met problematische schulden hebben contact met schuldhulpverlening. Echter blijkt dat maar een klein deel van deze mensen daadwerkelijk instroomt in een schuldhulpverleningstraject en een groot deel uitvalt. Daarom is het belangrijk om te onderzoeken hoe inwoners ondersteund kunnen worden, zodat ze volhouden en snel kunnen instromen in een schuldenregeling. De gemeente Utrecht biedt via buurtteams een laagdrempelige vorm van ondersteuning. Deze manier van ondersteuning lijkt veelbelovend, maar de effectiviteit van deze manier van ondersteunen behoeft meer evaluatie. Daarom schreef de Hogeschool Utrecht een Theory of Change.

De oorspronkelijke interventie

Inwoners van Utrecht kunnen met diverse vragen terecht bij het buurtteam. Wanneer blijkt dat er sprake is van financiële problemen, dan wordt een driegesprek ingepland met de inwoner, een generalist en een specialist. Dit gesprek is de start van de stabilisatiefase, zodat de inwoner een schuldenregeling kan treffen.

Manieren om de ondersteuningsgesprekken te versterken

• Verbeteren actielijst

 In het gesprek worden taken verdeeld en vastgelegd in een actielijst. Deze actielijst is een zeer omvangrijk document dat bijdraagt aan de volledigheid van de stabilisatiefase, maar de vraag is of het ook bijdraagt aan de motivatie van de inwoner. Daarom zou de actielijst meer motiverend kunnen door informatie te doseren, haalbare stappen te creëren, duidelijke verwachtingen te scheppen en de inwoner inzicht te geven in zijn vooruitgang.

• Praktische ondersteuning

Er wordt bij de ondersteuning te veel een beroep gedaan op de zelfredzaamheid van de burger. Inwoners overschatten hun eigen capaciteiten en zijn door de hoeveelheid stress en problemen maar zeer beperkt in staat om zelf zaken op te pakken. Daarom kunnen vrijwilligers of medewerkers met ervaringsdeskundigheid ingeschakeld worden door de gemeente. Zij kunnen praktische zaken  overnemen van de inwoner.

Verwachte opbrengst

De verwachting is dat de aanpassingen aan de ondersteuningsgesprekken zoals hierboven besproken zullen bijdragen aan de motivatie van de inwoner en de werkalliantie tussen de inwoner en de professionals. Op de langere termijn kunnen de aanpassingen bijdragen aan een snellere stabilisatiefase en minder uitval. Deze effecten kunnen zich weer vertalen naar een verbeterde gezondheid en welzijn voor de inwoner.